Nazwa ragdoll (z angielskiego oznacza szmacianą lalkę) nawiązuje do bardzo ciekawej cechy tych kotów. Pomimo tego, że ich budowa jest dość muskularna ragdoll wzięty na ręce zaczyna bezwładnie zwisać. Rozluźnione mięśnie sprawiają , iż kot przypomina swoją formą szmacianą lalkę. Jest to wyjątkowa cecha, typowa tylko dla tej rasy . Oczywiście nie w każdej sytuacji i nie na każdych rękach można zaobserwować takie zjawisko. Kociak rzadko kiedy pokaże te swoje właściwości w stresie oraz na rękach osoby, której nie zna bądź do której nie ma zaufania.
Trochę historii:
Rasa powstała na początku lat 60-tych w Kalifornii. Odkrywczynią i właścicielką pierwszych kotów tej rasy była Anna Baker . Za protoplastkę rasy uważa się natomiast półdziką, białą, długowłosą, kotkę o imieniu Josephine. Kotka ta ulegała wypadkowi samochodowemu, Annie Baker udało się ją uratować i całkowicie oswoić. Josephine wyglądem przypominała białą angorę miała też wyjątkowy charakter. Była niezwykle zrównoważoną, cierpliwą i spokojną kotką. Anna skrzyżowała ją z kotem birmańskim a następnie z innymi rasami kotów. Legenda głosi, że kocięta Josephine były nadmiernie bezwładne i nie odczuwały bólu. Brane na ręce wiotczały, sprawiając wrażenie szmacianej lalki. Zaintrygowana niezwykłymi cechami kociąt, Pani Baker postanowiła nagłośnić sprawę i zapoczątkować zupełnie nową rasę – ragdoll. Powszechnie uznaje się, iż ragdolle są rasą wywodzącą się z skrzyżowania kotów birmańskich, perskich oraz burmańskich.
Wygląd:
Ragdolle są dużymi kotami. Kotki tej rasy osiągają wagę 4 – 6 kg, a kocury 7 – 10 kg. Ragdoll pełną dojrzałość osiąga w wieku 3 lat. Głowa kota tej rasy powinna być średniej wielkości, w kształcie szerokiego klinu z płaskim szczytem pomiędzy uszami. Nos lekko wgłębiony na wysokości stopu. Policzki dobrze rozwinięte, lekko zaokrąglone. Kufa średniej długości z dobrze rozwiniętą i mocną brodą. Uszy średniej wielkości otwarte u nasady, zaokrąglone na końcach . Oczy duże, owalne w kolorze niebieskim. Preferowany możliwie najciemniejszy kolor, pozostający w harmonii z kolorem futra. Kończyny średniej długości, muskularne, nogi tylne dłuższe niż przednie. Łapki okrągłe i duże z kępkami włosów pomiędzy palcami. Ogon powinien być długi, silnie owłosiony, puszysty, średniej grubości u nasady, nieznacznie zwężający się ku końcowi, proporcjonalny do reszty ciała. Futro puszyste o średniej długości, gęste, miękkie, jedwabiste w fakturze, leżące na korpusie i łamiące się w czasie ruchu. Bogata kryza wokół szyi, otulająca pyszczek. Włos średniej długości do długiego na brzuchu i portkach. Krótki lub średniej długości na przednich łapkach.
Charakter:
Ragdolle są wyjątkowymi kotami. Są spokojne, zrównoważone, bardzo inteligentne i przyjacielskie. Szybko przywiązują się do właściciela. Często przedkładają towarzystwo człowieka nad towarzystwo innych kotów. Są bardzo ufne i niezwykle delikatne, nawet w zabawie rzadko pokazują pazurki. Chcą towarzyszyć swojemu właścicielowi zawsze i wszędzie. Ich duże niebieskie oczy ciągle są wpatrzone w człowieka. Ragdolle wśród kotów są jak golden retrievery wśród psów. Są wyjątkowe i niepowtarzalne. To wspaniali towarzysze życia. Nie należą do kotów natrętnych, nie będą się narzucać gdy zostaną przez nas zignorowane. Koty te są prawie całkowicie pozbawione instynktu walki, co oznacza, że nie bronią się, kiedy zostaną zaatakowane. Ragdolle wbrew niektórym opiniom odczuwają ból dlatego należy zwracać szczególną uwagę na ich zabawy z dziećmi. Te koty się nie skarżą, są także wyjątkowo cierpliwe przez co pozwalają dzieciom właściwie na wszystko, dlatego, istnieje duże niebezpieczeństwo skrzywdzenia zwierzęcia.
Ragdolle w większości przypadków nie odczuwają dyskomfortu związanego ze zmianą miejsca pobytu, dla nich najważniejszy jest człowiek a nie miejsce w związku z tym można z nimi śmiało podróżować.
Ich spokojne usposobienie, inteligencja, przyjacielskość i zrównoważony charakter sprawiają, że ragdoll to rasa kotów idealnie nadająca się do felinoterapi.